"Er zijn van die weken dan voel ik me als een kapotte, verroeste lelijke eend in een steeg waar iedere dag een druilerige is.

Zo’n stemming trek ik, naar u wellicht in kan schatten, slecht.
Neen, ik wil me voelen als een glanzende MG tweezitter met zo’n open dak, geparkeerd voor een zonovergoten Engelse cottage, tussen bloemen en groen, waar bijen gonzend en onwetend hun nuttig bestuivingswerk doen.

Om de transformatie van Lelijke eend naar MG tweezitter te ondergaan moet ik mezelf verwennen. Veelal met een boek of muziek, maar als dat tevergeefs blijkt, worden er ten einde raad, meer drastischer maatregelen genomen.
Ik ga lekker kopen, kopen, kopen. En zowaar bij, (tromgeroffel) jawel, Temu. Een hele uitdaging om te doen, maar het doel heiligt, meestal, de middelen.
Je trotseert milieuterroristen met hun wellicht terechte klachten over vervuilende schepen en gooit nog een extra pollepel drab in de plasticsoep.
En door de App te downloaden voel je je een waar NSB’er die ons vaderland voor een appel en een ei uitlevert aan het expansiedrift-geile China.
Prikkers voor de krokante buikspek, een opener voor moeilijke deksels, en om mijn humeur totaal op te vijzelen, van die zalige huissokken met antislipzool.
Heerlijk warm zijn die dingen en ze lopen lekker zacht, echt het summum van huiselijkheid. Tot ik hoorde dat men slavenarbeid gebruikt bij Temu-spullen.
Oei een Goer mompel ik vaak in mijn hoofd omdat het zo enorm grappig klinkt.
Maar het zijn dus gevangengenomen Oeigoeren die hiervoor gebruikt worden.
Het lijkt deel uit te maken van hun heropvoeding. De Chinese regering vindt, zoals deze Oeigoeren oorspronkelijk leefden, een zaaigrond voor extremisme.

En daar loop ik dus in mijn gerieflijk warme huissokken met jolige herten.
Ze zaten lekker, maar nu ineens een stuk minder, er zit een raar luchtje aan.
Al voordat de zweetlucht, die bij mij zeldzaam is, de pret kon drukken, zit er nu een blijvend luchtje aan deze door slaaf gemaakte gemaakte luxegoederen. Ik zet in mijn knusse comfortzone haast geen stap meer zonder aan de misère van deze Oeigoeren te denken. Milieutechnisch kan ik ze niet meer weggooien, maar zo langzamerhand lopen mijn toffe huissokken nu wel erg ongemakkelijk.

Tekst: Mink Out. Nieuwe bundel: De kunst van het kijken 2, is uit. Voor de kerst binnen (Den Haag en omstreken), leuk cadeau: bestellen?: www.conckshop.nl." 


Mink Out is de eigenaar van De Conckelaer in Voorburg. Hij schrijft elke week een column die op zaterdag om 16:00 uur verschijnt op de website van Midvliet.

Onderstaand schilderij koos Mink uit om bij zijn column te laten plaatsen.


                                                                                                  1900 At the Pillory; In Irons. Juho Rissanen