Ik loop al jaren te kloten met de zogenaamde oude mannenkwaal. Vergroting van de prostaat, lastig en vaak plassen, een ramp. 

Na de zoveelste slapeloze nacht gaf ik me over aan de goede zorgen van mijn huisarts dokter Omar, echt een wereldman. 

“Er moet een katheter in Mink” sprak hij met een meewarige blik in zijn ogen.
“Ik vertrouw u best dokter, maar zoiets is volgens mij nogal pijnlijk toch”.
“Dat klopt, maar nachten wakker liggen is ook geen optie. Het is voor een paar dagen en dan gaat de uroloog kijken. Tis iig niet kwaadaardig, so far so good”.
Eerst een spuit met verdovende glijmiddel om de pijn redelijk te verzachten. 

Het eerste gedeelte viel mee, maar hij moest nog wel ff een stukkie verder. Dr. Omar drukte plots resoluut door, pijnscheuten flitsen door mijn onderlijf
“Godverdegodver”. ” Vloek maar Mink, dat helpt” sprak Omar begripvol. “Godverdegodver!” schreeuwde ik nogmaals. De tranen schoten in mijn ogen.

In een gematigd tempo begon het klatergoud de plastic zak te vullen.
De pijn maakte al snel plaats voor een gelukzalig gevoel van opluchting.

Het vocht sloop gestaag langs de maataanduidingen omhoog. 1 liter, 1,25 liter, 1,5 liter. 2 liter bleek de limiet. Dat zijn 8 vaasjes bier, best veel om binnen te hebben zonder dat het eruit kan. Niet zo verwonderlijk die slapeloosheid.

“Ga nu maar naar het toilet om de zak te legen Mink” sprak Omar nerveus.
“Met mijn jeans op mijn enkels, m’n onderbroek rond mijn knieën, een slang in mijn piemel moest ik ook nog eens langs een open wachtkamer naar de wc?”

Met opgehesen broek en overhangend T-shirt strompelde ik, mandarijnachtig lachend, zo goed en zo slecht als het ging, langs de wachtenden naar de wc.

De acht vaasjes klokte rap het riool in. Beetje pielen;-), maar het ging.
Het gemak van de katheter had ik onderschat. Kon weer grote glazen melk drinken zonder in paniek naar een plasplek te hoeven zoeken voor 2 druppels.

In de avond schuifelde ik door de binnenstad om mijn column rond te brengen.
Ik voelde me ineens stokoud en was overduidelijk halfgod-af zeg maar ff.
Er was ook een beugel om de zak aan mijn bed te hangen. Via de spiegelkast, waar ik in betere jaren de nodige erotische verrichtingen volgde, kon ik nu het niveau van de katheter checken. Het kan verkeren, maar diende beiden doelen. 

**Normaal vind ik het delen van lichamelijke ellende op FB en Insta niet tof.
Ondanks de ernst van het verhaal zag ik ook wel humor en werkt het wellicht taboedoorbrekend, want dit ongemak houdt veel ouderen in isolatie thuis.**

Tekst: Mink Out.                 
Schilderij; S.d. Couple in a bedroom, by Jan Steen.