Het was een hele tour om de grenen grafkist, uit de fietsenbox onder het flat, de trap op te krijgen zonder hem te beschadigen.


Ja, we hadden dat ding zolang daar opgeslagen tot de grote dag. Hij was nodig als rekwisiet voor een eng feest in een zwembad. Vanuit die kist moest een zekere Graaf Dracula acte de presence geven in een soort van dance macabre, waarin onschuldige meisjes veranderden in vamps. Overdag werd de kist, gecamoufleerd met een sprei, het zwembad ingedragen. Paniek onder de bezoekers toen de sprei er af gleed, voordat de opslag bereikt was. Een doodskist: er was natuurlijk iemand verdronken!

Ok, een foto met jezelf in zo’n kist wilden alle medewerkers wel hebben, dus werd het dringen om een plek waar men normaal niet voor staat te trappelen. Toen de generale repetitie aanvang nam moest de toneelspelende neef er in. Aan zijn instap-enthousiasme en angstige blik was overduidelijk te zien dat dit een nep-Dracula was die de kist zeker niet als een riante rustplaats zag. Na wat stimulerende woorden lag hij er dan toch eindelijk in, het was maar voor korte duur, de afstand aan de lange zijde van het bad en een stukkie. Het deksel over de tapeinden heen, de eikels werden handvast aangedraaid.

Dragers, in vol ornaat, namen de ‘kist’ op hun schouders. Het Adagio in C Minor van Albinoni (prachtig, zoek maar op) vloeide zoetgevooisd uit de boxen. De stoet ging stapvoets en vol van geveinsde piëteit langs het waterpolobad richting podium alwaar een sokkel wachtte op de uitstappende graaf Dracula. Maar wat was dat? Tumult vanuit de kist. Aanzwellend gebonk was duidelijk hoorbaar. Naarmate het gebonk luider werd bewoog de kist ook steeds meer. Er was blijkbaar een duister probleem in de aardedonkere kist van de vampier. Snel werd de kist op een kantinetafel geplaatst en de eikels losgeschroefd. Een zuigend geluid, deksel er af, een paarse neef Dracula hapte naar zuurstof of zijn leven er vanaf hing. Blijkbaar was een doodskist niet zo geschikt voor levende lijven. Er kan geen zuurstof in, daar staat toch geen drager bij stil.

We hebben maar wat klosjes met een tapeindgat gemaakt zodat de ventilatie in de kist optimaal was. Na een straffe overreding kregen we neef Dracula, die plotseling als de dood was voor onze prachtige kist, er ook weer in terug. Al met al werd de opvoering en de Mysterie Pool Party een doorslaand succes.
Dus: niet je kist in voordat je dood bent, anders laat je wellicht het leven.

Tekst: Mink Out. Voor de kerst bundel 1 en 2 op: www.conckshop.nl