Door de flinke toename van het aantal vossen en het vaker meer in vossengebied bouwen van woningen, komen vossen steeds meer in aanraking met de mens.
Dit hoeft geen probleem te zijn, omdat een vos in principe uit de buurt van de mens blijft. Die is namelijk groot en gevaarlijk. Alleen is dat alleen zo, tot het moment dat een mens gaat voeren. Op dat moment zal een vos de mens gaan associëren met makkelijk voedsel en is die mens ineens veel minder eng.
Waar normaal gesproken een vos zich alleen in de nacht in stedelijk gebied laat zien, komt het steeds vaker voor, dat deze ook overdag komt kijken of er nog iets te eten is. Er zijn gevallen bekend, dat vossen gewoon bij iemand voor de deur lagen te wachten tot er gevoerd werd.
Het kan zover komen, dat een vos hetzelfde gedrag gaat vertonen als bv meeuwen in de kustplaatsen. Daar is je net gekochte haring niet veilig en wordt die uit je handen gehaald, voor je die in je keel kunt laten glijden. Het grote verschil is, dat een vos beschikt over een behoorlijk gebit en het stelen gepaard zou kunnen gaan met een verwonding. Op dat moment heeft de vos het gedaan, terwijl de mens hem dat geleerd heeft.
Bijkomend verschijnsel is, dat jonge vosjes dit gedrag van de moeder leren en dat gedrag in plaats komt van het natuurlijke gedrag. Een vosje zal zichzelf dus niet meer kunnen redden in het wild. Hierdoor is het ten dode opgeschreven.
Van de negen vosjes, die wildopvang Haaglanden in Delft dit jaar tot nu toe binnen kreeg, waren er zeven door mensen gevoerd en deze lieten hun wilde gedrag, angst voor de mens, niet meer zien. Deze diertjes moeten dus opnieuw leren bang te zijn voor mensen en zelf op jacht te gaan in plaats van bijvoorbeeld in de buurt van de mens, het kippenhok te plunderen, door een kattenluik te gaan of onder in de kinderwagen te kruipen om te kijken of daar nog iets te eten is (voorbeelden uit de pers).
In het kortEen vos is geen knuffeldier, maar een wild dier en zal dat moeten blijven. Er is voldoende voedsel in de natuur aanwezig. Hoe goed bedoeld
ook: Een wild roofdier min of meer tam maken door te voeren, doet meer kwaad, dan goed, zowel voor het dier, dat zichzelf niet meer kan redden, als voor de mens. Als er een keer een vos zou bijten om bij voedsel te komen, krijgt deze de schuld en moet die afgeschoten worden.
Is een vos gewond, dan is die uiteraard van harte welkom bij de wildopvang, maar het wild maken van tot op zekere tam gemaakte vosjes vraagt veel tijd (en geld) van de wildopvang.
Door: Peter van der Aar.Tekst en foto: persbericht Wildopvang.