Hadoks, de huisartsencorporatie voor de regio Den Haag, Rijswijk, Wassenaar en Leidschendam-Voorburg, gaat proberen patiënten vaker telefonisch te helpen.

De organisatie kiest ervoor patiënten niet direct naar huisartsenspoedposten, zoals die in HMC Antoniushove in Leidschendam, te laten gaan. Dit is mogelijk omdat niet alle klachten urgent of complex zijn. De wijziging in werkwijze zal naar verwachting niet direct merkbaar zijn voor de patiënten, maar het zal wel de huisartsenspoedposten, zoals in Antoniushove, ontlasten. Hierdoor kunnen deze posten zich beter richten op de meer urgente en complexe gevallen.

De post in Leidschendam is een van de drie huisartsenspoedposten die Hadoks in de regio heeft, de andere bevinden zich in HMC Westeinde en het HagaZiekenhuis. Afgelopen jaar werden meer dan 75.000 patiënten gezien op deze posten, waaronder veel in Antoniushove.

Nieuw roostersysteem
Huisarts Dave Kakkenberg, die werkzaam is op de post in Antoniushove, vertelt aan mediapartner Omroep West over het nieuwe systeem. "We kunnen nu zelf aangeven wanneer we de diensten willen draaien, wat veel flexibeler is dan voorheen." Vroeger moesten artsen de diensten vaak 'verkopen' als ze niet konden, wat soms heel lastig en duur was. 

Meer hulp via telefoon
Hadoks past de werkwijze dit jaar aan, waarbij artsen vaker telefonisch helpen via het callcenter. "We werken niet met minder artsen, maar ze hebben een andere rol", legt Kakkenberg uit. Het doel is om patiënten alleen op de spoedpost te zien als het medisch noodzakelijk is. Andere gevallen worden waar mogelijk telefonisch opgelost.

Verpleegkundig specialisten ontlasten huisartsen
Els Bekker, verpleegkundig specialist bij de post in Antoniushove, legt uit dat zij een belangrijke rol speelt in het ontlasten van de huisartsen. "Ik mag zelf behandelingen uitvoeren, zoals het verzorgen van wonden of het behandelen van trauma's. Maar voor zaken als neurologie of kinderen onder de 1 jaar blijven de huisartsen verantwoordelijk." Bekker voegt toe: "Patiënten noemen mij vaak 'dokter', maar het maakt hen niet uit wie hen helpt, zolang ze maar geholpen worden."


Agressie op de spoedpost
Er wordt echter ook steeds meer agressie ervaren. "Vroeger was het vooral verbaal, maar tegenwoordig wordt het soms fysiek", zegt Kakkenberg. Hij vertelt dat hij altijd dicht bij de deur zit voor het geval de situatie escaleert. "Soms geef ik een antibioticakuur aan iemand, ook al weet ik dat het niet nodig is, omdat ik geen blauw oog wil."

"Ik heb ook een noodknop", vult Els Bekker aan. "Maar die noodknop heb ik gelukkig nog nooit gebruikt". Ze heeft wel eens patiënten de deur gewezen. 'Ik probeer me altijd voor te houden dan mensen hier niet voor niets komen en zie dat agressie vaak voortkomt uit machteloosheid of onwetendheid. Soms kennen mensen het zorgsysteem onvoldoende of is er een taalbarrière. Daarom probeer ik altijd wel begripvol te zijn, maar tot op een bepaalde hoogte.' 

De huisartsencorporatie hoopt met de nieuwe werkwijze de werkdruk te verlichten en de zorg efficiënter te maken, maar benadrukt dat dit soms ook voor wat wrijving kan zorgen. Dokter Kakkenberg: 'We proberen alles in goede banen te leiden en dus echt alleen mensen te zien die we moeten zien. Dat geeft soms wel wat meer wrijving.'


Door: Karin van der Spek
Bron: Mediapartner Omroep West 
Foto: Hadoks Antoniushove en stockfoto Freepik