In maart 2024 stonden de graafmachines van DLR klaar om te beginnen met werkzaamheden in Vlietland Noord. Een geldige stikstofvergunning ontbrak echter.
De Vrienden dienden daarom een handhavingsverzoek in bij de Omgevingsdienst. Na onderzoek kreeg DLR de opdracht om éérst hun zaken conform de wet te regelen. De graafmachine verdween weer uit Vlietland.
DLR liet daarop stikstofberekeningen maken, maar alleen voor de plannen in het Ontwerpbestemmingsplan: de 222 vakantievilla’s en het zalencentrum. Die berekeningen werden in november 2024 door de Omgevingsdienst getoetst. De conclusie: de stikstofdepositie voor het huizenpark was nèt niet teveel om Natura2000 gebieden in de buurt te bedreigen. Maar mét de waarschuwing dat als er nog méér werd gebouwd en aangelegd, deze berekeningen niet voldoende zijn.
Op 7 januari 2025 startte DLR met groot materieel graafwerkzaamheden in Vlietland. Op basis van het oude bestemmingsplan uit 2005, maar ten behoeve van het nieuwe, dat nog niet in procedure is genomen. Een grote verrassing voor de buitenwereld, inclusief de Provincie die eigenaar is van Vlietland.
Behalve een proefsleuf en terp, om de grondbelasting te testen voor de bouwplannen, begonnen ze ook aan de Spartelvijver. Op een locatie waar allerlei beschermde diersoorten werden geconstateerd. Het laatste rapport daarover dateert van november 2024.
DLR heeft daar echter géén vergunning voor. De vergunning voor de boommarter die daar voorkomt, werd immers geweigerd en ligt te wachten op het advies van een bezwaarcommissie. En voor alle ándere beschermde soorten die daar nog heel recent zijn aangetoond, zijn niet eens vergunningen aangevraagd!
Dat klopt dus niet met die onverwachte werkzaamheden, zo stelden de Vrienden in een nieuw handhavingsverzoek. En de stikstofberekening is alleen voor het vakantiepark zélf aangevraagd en is daarom niet toereikend. Andere werkzaamheden daar zijn immers onlosmakelijk verbonden aan het villapark. Denk aan het verleggen van de Rietpolderweg. Dat is voorwaardelijk om ruimte te maken voor het bouwplan van de 222 vakantievilla’s. En denk aan het oprichten van een geluid- en zichtwerende grondwal (14 meter hoog en zo’n 900 meter lang). Een voorwaarde in de contracten, want noodzakelijk om de vakantievilla’s af te schermen van de Rijnlandroute. Beide projecten staan gepland vóór, gelijktijdig of direct aansluitend aan de bouwfase van de villa’s.
"Helaas, de Omgevingsdienst heeft ons 2e handhavingsverzoek echter afgewezen. Ze beoordeelde alleen de vergunningaanvraag zoals die is ingediend voor het deelproject: de bouw van 222 vakantievilla’s en zalencentrum. En nam het standpunt van DLR over dat de werkzaamheden niet schadelijk zijn voor het leefgebied van de boommarter."
Dat oordeel is echter niet aan DLR, zo vinden de Vrienden. Die moeten zich gewoon aan de spelregels houden. Als je met een geweigerde vergunning, tijdens een lopende bezwaarprocedure, tóch aan het werk gaat in het gebied, lap je die regels aan je laars, zo vinden wij. En door de projectontwikkelaar toe te staan de complete plannen op te knippen in deelprojecten, wordt de stikstofwet een dode letter. Men negeert daarmee het doel van de wet, want de projectontwikkelaar weet nú al dat er véél meer stikstof geproduceerd gaat worden! Hebben we in het Greenpeace arrest niet kortgeleden van de rechter te horen gekregen dat de overheid nu eindelijk eens serieus werk moet gaan maken van haar eigen stikstofdoelen?
De Vrienden vinden dat er teveel op het spel staat om genoegen te nemen met deze softe aanpak: juist door dit soort halfhartige wets’handhaving’ holt de natuur achteruit en kunnen de echt noodzakelijke bouwprojecten voor de vele woningzoekenden geen doorgang vinden. De Vrienden bereiden zich daarom voor op (juridische) vervolgstappen.
Door: Peter van der Aar.Bron: persbericht Vereniging Vrienden van Vlietland. Tekst: Ed Krijgman, voorzitter Vereniging Vrienden van Vlietland. Voor meer informatie: www.vriendenvanvlietland.nl.