"Laatst heb ik mijn favo-films weer eens bekeken. Niet in z’n geheel, want daar gun ik mezelf niet echt de tijd voor.

Neen, gewoon ff wat mooie stukjes de revue laten passeren.
Heb de films op YouTube gekocht, dus dat was makkelijk scrollen.
Wat me nooit eerder was opgevallen is dat er een soort van rode draad inzit.
In de films die me het meest raakten waren nl ‘Gekkenhuizen’ de hoofdmoot.
Aanvankelijk schrok ik door het bestaan van deze rare, onbewuste voorkeur.

Een aantal van de door mij gekoesterde films over deze naargeestige oorden:
-One flew over the cuckoo’s nest uit 1975, met de ongenaakbare hoofdzuster Ratched en de imposante indiaan Chief Bromden met zijn fabuleuze uitspraak: “I feel strong as a mountain Mac”. 50 jaar oude film, maar nog steeds top.
-Amadeus 1984, met prachtige muziek en o.a. een glansrol voor F. Murray Abraham als Mozarts rivaal Antonio Salieri, welke op het eind van zijn leven, na een zelfmoordpoging, vanuit het dolhuis zijn versie van het verhaal doet.
-Camille Claudel 2013, over een zeer talentvolle beeldhoudster en muze en zo, van Auguste Rodin. Enfin, Camille wordt, niet voor niets, door haar familie in 1913 opgeborgen in een tehuis voor geesteszieken. In 1915 wordt ze genezen verklaard, de familie gaat hiermee niet akkoord. Ze ontvangt zelden bezoek.
Na een opsluiting van dertig jaar sterft ze in alle eenzaamheid. Wat een in en in tragisch verhaal. Van je familie moet je het hebben zullen we maar zeggen.
-At Eternity’s Gate 2018. Over de laatste slepende tijd van Vincent van Gogh.
Eigenlijk een twee uur durend Van Gogh schilderij. Een in your face portret.
Tis of je op zijn lip zit. De eerste keer zag ik de film in de bios, slechte plek. Thuis in alle rust voor een tweede keer gekeken, toen kwam hij pas echt binnen. Het instituut ‘gekkenhuis’ kwam ook in deze film uitvoerig aan het bod.

Wat mij wellicht onbewust trekt aan deze instellingen is misschien de rust, of het leven gestript van zelfs de kleinste vorm van ladderbeklimverplichtingen.
Was een paar keer in het Van Gogh ‘gekkenhuis’ in zuid Frankrijk, ik heb daar een eeuwenoud lievelingsbankje op de galerij bij de binnentuin, heerlijk zitten. Op de eeuwige piep in mijn oren en het krekelorkest na heerst hier kalmte. Voor de rest is er zon, schaduw, vegetatie en vliegen er vogeltjes af en aan.
Nou kan ik gelukkig weg wanneer ik wil, dan is het natuurlijk wel even een heel ander kopje koffie. Waar deze gekkenhuisfetisj vandaan komt?
Gaat u het mij maar vertellen. Alleen wel hoffelijk en aardig blijven hè;-).

Tekst: Mink Out. Bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl." 


Mink Out is de eigenaar van De Conckelaer in Voorburg. Hij schrijft elke week een column die op zaterdag om 16:00 uur verschijnt op de website van Midvliet.

Onderstaand schilderij koos Mink uit om bij zijn column te laten plaatsen.


                                                                       1889 The Entrance Hall of Saint-Paul Hospital. Vincent Van Gogh (1853-1890)