"Toen ik mijn café in 1993 net uitbaatte liep ik aan de overkant de gereedschappenzaak binnen, omdat ik iets nodig had.

“Waarmee kan ik helpen meneer?” We herkenden elkaar meteen.
“Huh, wat doe jij nou hier Ton” sprak ik tegen de man wiens schoonouders, een paar huizen verderop, bij mij in de Breedstraat woonden.
“Dit is mijn zaak”, sprak hij met een ietwat ingehouden trots. “Wat doe jij hier dan in deze buurt Mink”. “Ik heb het café aan de overkant gekocht”.
“Ja die buurt gaat flink achteruit”, grapte hij met een smalende glimlach.

Een paar keer per week drink ik er, voor het starten van mijn werkdag, koffie.
Door de jaren heen hebben we een fijne band gesmeed, ook met de andere mensen die daar werken en werkten. Ton stond voor iedereen klaar, topvent.
Had ik weer eens een levensgroot plastic paard gekocht dan ging Ton deze winkeldochter wel ff met het aanhangertje ophalen voor zijn “vriend”.
Ook als interieurdesigner sloeg Ton geen flater. Was het geen keyboard om in te bouwen, was het wel de roestvrijstalen afwerking der wandpanelen.
Nog wel eens ‘s nachts, toen zijn alarm afging, naar binnen gelopen voor een heterdaadje, stond ik sluipend met een baco in de aanslag op de videoband.
Met corona het nieuwe dakterras van een solide hekwerk voorzien? Ton had het al uitgedacht voordat ik het hem kon vragen. Tuurlijk hebben we ook wel eens bonje gehad, daar kan je op wachten met twee van die ondernemers.

Maar ja, nu heeft de tijd Twin Tools ingehaald. Internet zorgde voor een dunnere spoeling van kopers en als laatste velde personeelsgebrek reus Ton. Mijn vriend Channo moet op zoek naar ander werk, Raymond heeft dat al. Rinie is de pensioengrens ruim gepasseerd, maar bleef gewoon gaan, helaas;-)
Tis een waardeloos verhaal, maar zo gaan de dingen blijkbaar nou eenmaal.
Toch heeft die Ton daar een dijk van een zaak neergezet, chapeau vriend.
De goede gedachtes houden we in ieder geval vast, het was een mooie tijd.
We zullen deze fantastische ondernemer missen op de Prinses Mariannelaan bij de Geestbrug. En dan nog even mijn andere Twin Tools vriend Channo, mijn dagelijkse redder in nood, koffiemaat en net als Ton mijn wijze raadgever.
Jullie verdwijnen niet uit mijn leven, maar ik zal jullie te vaak gaan missen.
De sleutel van het café, die 31 jaar bij hen in het kastje hing, kan er uit, gaat nu naar de schoenmaker verderop, bel ik hém als iemand die nodig heeft.
Niet dat die schoenmaker geen aardige man is, maar het wordt toch wennen.

Tekst: Mink Out. Nieuwe bundel verkrijgbaar op: www.conckshop.nl." 


Mink Out is de eigenaar van De Conckelaer in Voorburg. Hij schrijft elke week een column die op zaterdag om 16:00 uur verschijnt op de website van Midvliet.

Onderstaand schilderij koos Mink uit om bij zijn column te laten plaatsen.


                                                                                             1888 Un Patron. Jean-Eugène Buland