"Hier zit ik dan, met uitzicht op de Elbe, in mijn luxueuze Dresdener hotelzimmer dit ‘veelbelovend’ stukje te schrijven.

Het begon ten tijde van mijn puberteit toen ik te maken kreeg met de nietsontziende gesel van een te lezen literatuurlijst.
Eén van de kwellende geschriften die ik las was een vrucht ontsproten aan het brein van de, naar men zei en nog wel zegt, geniale schrijver Harry Mulisch.
Het boek was niet te kauwen, zoals de meesten van deze leeslijst-terroristen, maar een zaadje had zich, achteraf zonneklaar, in mijn hersens genesteld.
Blijkbaar greep de tragische rode draad in het verhaal, de bombardementen op Dresden, mij meer aan dan ik ooit had kunnen weten of vermoeden.

Het ontkiemend zaaigoed dreef me tot een bezoek aan deze plek. De omslag van Harry’s boek toont de aan puin liggende stad met op de voorgrond een beeld voorstellende ‘het Goede’, dat gelaten lijkt te gebaren zo van: waarom?
Het flankerende beeld ‘de Wijsheid’ was van zijn sokkel geblazen en in geen velden of wegen meer te bekennen, wellicht als metafoor van het gebeuren.
De Wijsheid en het Goede zijn slechts 2 van de 16 standbeelden die de 8-kantige Rathaus-toren van Dresden sieren. Alle 16 stellen ze een deugd voor.
Enige daarvan zijn trouw, geloof, moed, slimheid. Mooie eigenschappen, maar wanneer machtswellustelingen er handig misbruik van maken gaat het mis.
En dat ging het in WO ll ook echt, helemaal mis. Miljoenen doden vielen er.
Waaronder ook 25.000 mensen in Dresden gedurende 3 bombardementen.

Tuurlijk zeg je dan, maar die Duitsers zijn zelf begonnen, they had it coming.
Andere landen die vrede als credo hadden werden door hèn zwaar bestookt.
Daar vielen nog veel meer slachtoffers bij, dat is zo klaar als een klontje.
Maar ja, Duitsland was wel rijp gemaakt om speelbal van een dictator te zijn.
Mij gaat het er meer om, dat we het hebben over mensen met een leven, een huis, bedrijf, (klein)kinderen, scholen, markten, winkels, voetbalclubs enz.

Wederom slecht geslapen. Ben een beetje uit balans hier, in deze mooie stad.
Kijk naar buiten waar de machtige Elbe Dresden kalm opsplitst. Het sneeuwt.
Waar diep penetrerende bommen de stad ooit bruut verkrachtten, draperen nu sneeuwvlokjes teder een maagdelijk witte sluier over dit stenen bruidsbed. De Rathaus-turm is met een kopie van de Dresdener deugd ‘Wijsheid’ in zijn oude luister teruggebracht. Hopen dat hij daar voor eeuwig zal blijven staan.

Tekst: Mink Out. Bundel: De Kunst v/h Kijken no 1 en/of 2: www.conckshop.nl." 


Mink Out is de eigenaar van De Conckelaer in Voorburg. Hij schrijft elke week een column die op zaterdag om 16:00 uur verschijnt op de website van Midvliet.

Onderstaand schilderij koos Mink uit om bij zijn column te laten plaatsen.


                                                                           1940-41 Clown voor Ruïnes van Rotterdam (Clown in the Ruins of Rotterdam), Charley Toorop (1891 - 1955)